Szaniec Heydego, zwany również Szańcem Majorowym lub w pierwotnej wersji - Maikuhle Schanze, znajdował się naprzeciwko Fortu Ujście. Pierwotna nazwa pochodziła od lasku założonego w 1612 roku. 

Później, fortyfikację nazwano na cześć Heinricha Siegismunda von der Heyde, który w 1758 roku został komendantem Twierdzy Kołobrzeg i kierował obroną miasta podczas oblężeń rosyjskich w wojnie siedmioletniej.

22 i 23 maja 1763 roku w Kołobrzegu przebywał sam król Fryderyk II, który wizytował umocnienia Twierdzy Kołobrzeg. Zwrócił uwagę na ujście Parsęty, ufortyfikowane wyłącznie od wschodniej strony. Król chciał, aby kolejne dzieło powstało od zachodu. Według zachowanej relacji, szkic tego dzieła król miał wykonać samodzielnie, choć rysunek nie przetrwał.

Jak pisze Grzegorz Podruczny, szaniec w stosunku do pierwotnego projektu, został w całości przekształcony. "Jego wschodni półbastion uzyskał łukowaty bark, kurtyna (skierowana w stronę morza) pierwotnie posiadająca narys pilasty – została wyprostowana, zaś skraj zachodni, wcześniej zaopatrzony w wydłużoną „basteję” i prostokątny bastion, uzyskał narys jaskółczego ogona". W projekt ten miał osobiście ingerować król, który tym dziełem interesował się od samego początku.

Szaniec nie przetrwał do naszych czasów. Został w dużej części rozebrany już w 1894 roku podczas budowy  basenu rybackiego z lewej strony rzeki. Jego pozostałości usunięto podczas przebudowy wejścia do kołobrzeskiego portu w latach 2000-2010.

Pozostałości Szańca Heydego po lewej stronie. Zdjęcie z XX wieku. © Jerzy Patan.
Szaniec Heydego, z boku Fort Ujście, obraz z © Jerzy Patan.
Widok od strony Szańca Heydego w kierunku Fortu Ujście. 2013 r.
Widok w kierunku dawnego Szańca Heydego. Do portu wchodzi ORP Iskra.
Szaniec Heydego na planie inwentaryzacyjnym twierdzy z II polowy XIX wieku. © Geheimes Staatsarchiv Preuβischer Kulturbesitz.
GStA PK, XI. HA Karten, Kriegsministerium, Festungspläne, A 71237.