Urodzony 4 stycznia 1895 roku w Bremie. Zmarł 3 listopada 1969 roku w Bad Oldesloe. Ostatni komendant Twierdzy Kołobrzeg.

Walczył w I wojnie światowej, a po jej zakończeniu w ramach działań freikorpsu brał udział w pacyfikacji powstań śląskich. W 1924 roku opuścił Niemcy i wyemigrował na dziesięć lat do Afryki. Po powrocie do Rzeszy w 1934 roku ponownie wstąpił do armii. Brał udział w agresji Rzeszy na Polskę w 1939 roku oraz w walkach na froncie wschodnim, gdzie został ciężko ranny i awansowany na podpułkownika. Następnie służył w szeregach Afrika Korps. W Afryce otrzymał Krzyż Rycerski i awans na pułkownika. Brał udział w kampanii włoskiej jako dowódcza spadochronowego pułku grenadierów pancernych "Hermann Göring".

Od 1 do 18 marca był komendantem Twierdzy Kołobrzeg. Kierował obroną miasta przed wojskami polskimi, dopuszczając się przy tym zbrodni wojennych. Twierdza została oddana bez kapitulacji poprzez ucieczkę załogi. 23 marca 1945 roku za obronę Kołobrzegu otrzymał liście dębu do Krzyża Rycerskiego i awans na generała-majora. W kwietniu na krótko został dowódcą 3 Dwyizji Piechoty.

2 maja dostał się do niewoli amerykańskiej, skąd zwolniono go "na słowo honoru". Aresztowany 4 grudnia 1945 roku. Przekazano go stronie holenderskiej. Został skazany na 12 lat więzienia. Ułaskawiony 3 lutego 1949 roku. Wyjechał do Afryki. Zmarł podczas odwiedzin Bremy w 1969 roku.

Pułkownik Fritz Fullriede. © Lindenbaum Verlag.