Historia twierdzy w datach
1627 – Okupacja Kołobrzegu przez wojska cesarskie. Na zewnątrz średniowiecznych murów miejskich budowane są pierwsze fortyfikacje nowożytne.
1653 – Szwecja przekazuje Kołobrzeg Brandenburgii. 16 czerwca do miasta wchodzi batalion piechoty pod dowództwem gen. Otto Christofa von Sparr. Kołobrzeg zostaje stolicą Provinz Pommern i otrzymuje od wielkiego elektora status twierdzy.
1655 – Wielki elektor założył w Kołobrzegu Akademię Rycerską.
1657 – 3 maja w Basztę Prochową nad Parsętą, w której znajdowały się 82 cetnary prochu, uderzył piorun. Baszta eksplodowała, niszcząc wiele budynków i uszkadzając południową wieżę kolegiaty.
1657 – Wielki elektor założył w Kołobrzegu Port Wojenny.
1675 – alarm w twierdzy w związku z faktem, że oddział szwedzki rozbił obóz milę od miasta. Spalono przedmieścia i szykowano się do obrony. Na szczęście Szwedzi zostali pokonani pod Fahrbellin i zagrożenie minęło.
1680 – Port Wojenny przeniesiono do Piławy.
1684 – W twierdzy zbuntowali się oficerowie. Bunt został krwawo stłumiony.
1701 – Rozwiązano Akademię Rycerską, na miejscu której powołano Szkołę Kadetów w w1703 roku.
1708 – Powstała Brama Radzikowska.
1709 – Zbudowano Szaniec Ujście, zaprojektowany przez kpt. Inż. Frauendorffa.
1714 – 25 sierpnia Kołobrzeg odwiedził król Fryderyk Wilhelm I.
1716 – Zlikwidowano Szkołę Kadetów.
1758 – 3 października rozpoczęło się oblężenie twierdzy przez Rosjan w wojnie siedmioletniej. Zakończyło się 29 października wycofanie się Rosjan.
1760 – 26 sierpnia rozpoczęło się drugie oblężenie twierdzy przez Rosjan w wojnie siedmioletniej. Była to operacja morsko-lądowa. Rosjanie zwinęli oblężenie 23 sierpnia.
1761 – W sierpniu rozpoczęły się walki pod twierdzą. Atakowali Rosjanie, a pod Kołobrzegiem bronił się obóz warowny. Miasto było odcięte od zaopatrzenia. Gdy późną jesienią w rowach zamarzła woda, a w twierdzy zabrakło jedzenia, rozpoczęto rokowania. 16 grudnia twierdza skapitulowała. Rozpoczęła się okupacja rosyjska.
1762 – 9 sierpnia Kołobrzeg opuścili Rosjanie.
1763 – W lipcu z niewoli powrócił płk Heyde, który objął ponownie obowiązki komendanta twierdzy.
1770-1774 – Wielka modernizacja twierdzy. Powstaje Fort Ujście, Reduta Bagienna, Półbastion Geldern II przebudowano na bastion. Powiększono Bastion Magdeburg. Powstał również Szaniec Kościelny i Szaniec Ceglany.
1806 – W listopadzie pod Kołobrzegiem stanęły wojska napoleońskie.
1807 – Oblężenie napoleońskie twierdzy zakończone traktatem pokojowym w Tylży.
1820 – Król Fryderyk Wilhelm III podczas wizyty w Kołobrzegu podniósł miasto do rangi twierdzy I klasy.
1832-1836 – Kolejna modernizacja twierdzy. Ulepszono Fort Ujście. Po przeciwnej stronie powstał Szaniec Heydego. Nad Kanałem Drzewnym powstała Reduta Solna. Przebudowano Fort Wilczy. Nad morzem powstał Szaniec Kamienny.
1857 – 50-lecie obrony miasta przed wojskami napoleońskimi. Honorowe obywatelstwo otrzymało 12 żyjących wówczas obrońców: gen. piechoty August Wilhelm von Koch, ziemianin Griebenow, płk w st. spocz. Fryderyk von Bülow, gen. piechoty w st. spocz. Von Holleben, mjr w st. spocz. Schulz, urzędnik pocztowy Raasch, nadleśniczy von Kobilinsky, gen. porucznik w st. spocz. Franciszek von Loukaodu, gen. major w st. spocz. Fryderyk Wilhelm Roth, ppłk w st. spocz. Fryderyk von Stanckor, mjr w st. spocz. Fryderyk von Petersdorf, ppłk w st. spocz. Henryk August von Priesdorf.
1859 – Powstała Kolej Zachodniopomorska Szczecin-Gdańsk z odgałęzieniem Kołobrzeg Białogard. Budowa torów odseparowała fortyfikacje główne od fortyfikacji polowych.
1861 – W kołobrzeskim garnizonie ustanowiono kapelana ze znajomością języka polskiego.
1863 – Nowe porozumienie władz miasta w komendantem twierdzy w sprawie zagospodarowania miasta, które stawało się nadmorskim uzdrowiskiem.
1865 – 2 lipca przed ratuszem odsłonięto pomnik króla Fryderyka Wilhelma III autorstwa Fryderyka Drakego. Po bokachznajdowały się reliefy m.in. z sylwetkami Gneisenaua i Nettelbecka.
1872 – Zapadła decyzja o likwidacji Twierdzy Kołobrzeg. Do 1887 roku istniała twierdza morska.
1944 – W listopadzie Kołobrzeg ponownie został ogłoszony twierdzą.
1945
1 marca komendantem twierdzy został płk Fritz Fullriede.
2 marca ukazał się ostatni numer „Kolberger Zeitung”.
3/4 marca płk Fullriede ogłosił stan oblężenia twierdzy.
4 marca Rosjanie próbują zając Kołobrzeg.
5 marca Rosjanie ściągają posiłki i walczą na przedmieściach.
6 marca Rosjanie nadal nie mogą przełamać zewnętrznego pierścienia obrony twierdzy.
7 marca mają miejsce kolejne nieskuteczne ataki Rosjan. Pod Kołobrzeg docierają pierwsze oddziały 6 dywizji Piechoty.
8 marca 6 Dywizja Piechoty miała oczyścić miasto z resztek nieprzyjaciela. Rozkaz ten był nierealny i nie został wykonany.
9 marca do walki wkraczają oddziały 3 Dywizji Piechoty.
10 marca dwie polskie dywizji toczą ciężkie walki o Twierdzę Kołobrzeg.
11 marca w mieście trwa ewakuacja cywili, Polacy posuwają się powoli naprzód.
12 marca do Kołobrzegu docierają oddziały 4 Dywizji Piechoty.
13 marca polscy żołnierze zdobyli zewnętrzny pierścień obrony. Zaczynają się walki uliczne w centrum Kołobrzegu.
14 marca Polacy proponują komendantowi twierdzy poddanie się i gwarantują życie całej załogi twierdzy. Fullriede komunikat odbiera, ale nie odpowiada na niego. Niemcy będą bronić się do ostatniego naboju.
15 marca trwają ciężkie walki uliczne. Polacy zdobywają ratusz i kolegiatę.
16 marca trwają walki w dzielnicy uzdrowiskowej i o dworzec kolejowy.
17 marca Polacy przygotowują się do ostatecznego natarcia i zmiażdżenia niemieckiej obrony.
18 marca oddziały niemieckie ewakuują się drogą morską. Polacy zdobywają Kołobrzeg. Późnym popołudniem mają miejsce zaślubiny z morzem.