Najdalej wysunięte na północny wschód dzieło fortyfikacji głównych. Znajdowało się przy skrzyżowaniu obecnych ulic Budowlanej i Walki Młodych.
Rawelin Bytów był niezwykle ważnym dziełem fortyfikacyjnym, które służyło do obrony twierdzy od północy. Rozciągało się wraz z lunetami od skrzyżowania z obecną ulicą Budowlaną, wzdłuż ulicy Walki Młodych, aż za skrzyżowanie z ulicą Katedralną.
Był obszerny, a jego wnętrze wypełniał wąski nadszaniec, o nieregularnym narysie niepowtarzającym planu bastionu.
Duże dzieło położone obok Bastionu Magdeburg, służące obronie twierdzy od wschodu.
Bastion Magdeburg znajduje się pomiędzy Parsętą, ulicą Kamienną, Parkiem Jana Henryka Dąbrowskiego (i znajdującymi się tam pozostałościami Bastionu Pomorze z rowem fortecznym) oraz pasem bagien pomiędzy Kołobrzegiem a Budzistowem. To jedyny zachowany bastion fortyfikacji głównych Twierdzy Kołobrzeg, a jednocześnie jeden z najstarszych, powstały niedługo po wojnie 30-letniej.
Dzieło znajdowało się nad Parsętą, w okolicy obecnego skrzyżowania ulicy Rzecznej i Łopuskiego.
Obiekt znany także pod nazwą Bastion Cleve. Był dziełem wysuniętym najbardziej na południowy wschód, naprzeciw Bastionu Magdeburg, obecny teren ulicy Basztowej.
W artykule wykorzystano fragmenty Książki Grzegorza Podrucznego: "Król i jego twierdze. Fryderyk Wielki i Pruskie Fortyfikacje Stałe w Latach 1740-1786". Wydawnictwo Napoleon V, Oświęcim 2013, a także fragmenty książki Hieronima Kroczyńskiego "Twierdza Kołobrzeg", Barwa i Broń, Warszawa 2000.
Początek twierdzy ściśle wiąże się z wojną trzydziestoletnią (1618-1648). Namalowany w 1614 roku olejny obraz przedstawiający panoramę Kołobrzegu jest pierwszym widokiem miasta, ale miasta z umocnieniami średniowiecznymi: murem gotyckim, basztami i bramami.
